الاغ آوازه خوان

روزی‭ ‬روزگاری‭ ‬در‭ ‬دهکده‭ ‬ای‭ ‬کوچک،‭ ‬آسیابانی‭ ‬بود‭ ‬که‭ ‬الاغی‭ ‬داشت‭.

‬سال‌ها‭ ‬الاغ‭ ‬برای‭ ‬آسیابان‭ ‬کار‭ ‬کرده‭ ‬بود‭ ‬و‭ ‬بارهای‭ ‬سنگین‭ ‬را‭ ‬از‭ ‬این‌جا‭ ‬به‭ ‬آن‌جا‭ ‬برده‭ ‬بود‭. ‬ولی‭ ‬دیگر‭ ‬پیر‭ ‬شده‭ ‬بود‭ ‬و‭ ‬نمی‌توانست‭ ‬بار‭ ‬بکشد‭. ‬

روزی‭ ‬از‭ ‬روزها‭ ‬آسیابان‭ ‬الاغ‭ ‬را‭ ‬از‭ ‬خانه‌اش‭ ‬بیرون‭ ‬کرد‭ ‬و‭ ‬گفت‭: ‬‮«‬برو‭ ‬هر‭ ‬جا‭ ‬که‭ ‬دلت‭ ‬می‌خواهد‭. ‬من‭ ‬دیگر‭ ‬علف‭ ‬مفت‭ ‬به‭ ‬تو‭ ‬نمی‭ ‬دهم‭.‬‮»‬‭ ‬الاغ‭ ‬بیچاره‭ ‬تا‭ ‬شب‭ ‬این‌طرف‭ ‬و‭ ‬آن‌طرف‭ ‬رفت‭. ‬دیگر‭ ‬خسته‭ ‬و‭ ‬گرسنه‭ ‬شده‭ ‬بود‭. ‬الاغ‭ ‬با‭ ‬خود‭ ‬گفت‭: ‬‮«‬باید‭ ‬از‭ ‬این‌جا‭ ‬بروم‭ ‬و‭ ‬برای‭ ‬خودم‭ ‬چیزی‭ ‬پیدا‭ ‬کنم‭ ‬و‭ ‬بخورم‭.‬‮»‬

‬…

برای خواندن ادامه این داستان می تونی

کتاب : “الاغ آوازه خوان” را بخری…